وقتی به عنوان معلم زیست‌شناسی با بچه‌های دبیرستانی روبه‌رو می‌شوم، خیلی از آن‌ها با تمام وجود عاشق پزشکی هستند و بخش بزرگی از این عاشقان پزشکی، دوست دارند جراح شوند. امیدوارم که این جراحان آینده، از تماشای ویدئوی پیوند قلب لذت ببرند. بقیه مردم هم با دیدن ویدئوی حاضر، بیشتر مراقب قلبشان باشند، تا در آینده جزء متقاضیان پیوند قلب قرار نگیرند
بیماری‌های قلبی، اصلی‌ترین عامل مرگ در سراسر جهان هستند. درحالی‌که سالیانه ۵۰.۰۰۰ بیمار داوطلب پیوند قلب می‌شوند، تنها ۵.۰۰۰ نفر از آن‌ها موفق به دریافت چنین پیوندی می‌شوند.
نخستین پیوند قلب در سال ۱۹۶۷ در شهر کیپ‌تاون، آفریقای جنوبی، انجام شد. در این پیوند، قلب زن ۲۵ ساله‌ای که طی یک تصادف رانندگی کشته شده بود، به مردی ۵۵ ساله پیوند زده شد. متأسفانه آن مرد پس از ۱۸ روز مرد. در نخستین پیوندهای قلب، پس‌زدن پیوند بسیار شایع بود، طوری که بسیاری از دریافت‌کنندگان پیوند، عملاً دو هفته بیشتر قلب پیوندی را تاب نمی‌آوردند. در دهه‌های بعدی، مطابقت بافتی پیوند و دریافت‌کننده با دقت بیشتری بررسی‌شد و داروهای بهتری برای افزایش نرخ بقا پیدا شدند.
امروزه، نرخ بقای دریافت کنندگان قلب‌های پیوندی، پس از یک سال ۹۰ درصد و پس از پنج سال ۷۴ درصد است. با ادامه پژوهش برای ساخت اعضای ساخته‌شده از سلول‌های بنیادی خود فرد، این نرخ بقا همچنان افزایش خواهد یافت. در حقیقت با وجود اهمیت کار جراحان قلب، نباید فراموش کرد دانشمندانی نیز که مشغول پژوهش درباره تکوین و فیزیولوژی قلب هستند، نقش پررنگی در توسعه این شاخه پزشکی دارند.
در حین عمل پیوند قلب، بیمار دریافت‌کننده به بیهوشی کامل فرومی‌رود و گردش خونش به یک دستگاه قلب-شش متصل می‌شود تا موقتاً کار تنفس و گردش خون را انجام دهد. پس از جداشدن کامل گردش خون از قلب، قلب قدیمی به طور کامل خارج و با قلب جدید جایگزین می‌شود. پس از این که قلب جدید در جای خود قرار گرفت و رگ‌هایش پیوند خوردند، گردش خون به قلب بازمی‌گردد و با کمک شوک، قلب شروع به ضربان می‌کند. پیش از بستن سینه بیمار، جراح عملکرد قلب را با دقت بررسی می‌کند تا مشکلی از قبیل نشت خون به بیرون وجود نداشته باشد.
هرچند این ویدئو برای خیلی از ما ترسناک و ناراحت‌کننده است، اما بی‌شک تماشای بیرون‌کشیده‌شدن قلب یک انسان و جایگزین شدنش با قلب یک انسان دیگر فوق‌العاده جذاب و کنجکاوکننده است. مراقب قلب‌هایمان باشیم!