افسانه‌های رایج برخی از نقاط بیابان‌های ایران، کاملاً عاری از حیات هستند.

خیلی از مردم تصور می‌کنند چون شخصی با عنوان «پروفسور» چنین ادعایی می‌کند، باید ادعای او را پذیرفت، درحالی که در دنیای آکادمیک سنگ و سنجه اعتبار علمی یک نظریه، به وزن گوینده آن باز نمی‌گردد (گذشته از این که گوینده مدعی این فرضیه، آیا طبق معیارهای آکادمیک اجازه دارد خود را «پروفسور» بنامد یا خیر)، بلکه به روش علمی، تکرارپذیری و ابطال‌پذیری یک ادعا بازمی‌گردد. 

  با وجود گرمای شدیدی که در بسیاری از نقاط کویر مرکزی ایران و کویر لوت دیده می‌شود، ادعای عاری‌بودن این نقاط داغ زمین از هرگونه حیات ادعایی اشتباه است. برخلاف ادعای مطرح‌شده در تمامی نقاط کویر مرکزی و دشت لوت، تنوع گسترده‌ای از گیاهان کویری و جانوران مختلف (از قبیل حشرات، خزندگان و پستانداران) زندگی می‌کنند. علاوه بر این‌ها، حیات باکتریایی گسترده‌ای نیز در این مناطق در جریان است و حتماً تعجب خواهید کرد اگر بدانید با وجود حرارت زیاد این مناطق، تنوع باکتری‌های موجود در شن و ماسه این نواحی، هزاران بار بیشتر از تنوع باکتری‌های موجود در نواحی قطبی زمین است. البته کمترین ضرر این ادعا تهدید گونه‌های در خطر انقراض مناطق کویری ایران است. ممکن است این گیاهان و جانوران چندان برای من و شما جذاب نباشند، اما روش‌هایی که این موجودات برای زنده‌ماندن در شرایط پرحرارت و کم‌آب برگزیده‌اند، منحصر به فرد است و می‌تواند در آینده دور یا نزدیک، کلید گشایش بسیاری از مشکلات کشاورزی در شرایط نیمه‌بیابانی ایران باشد. این تنوع زیستی کویری، گنجینه ارزشمندی است که باید وجب به وجب و گونه‌به‌گونه آن‌ها به دست جانورشناسان و گیاه‌شناسان بررسی شود، نه این‌که به خاطر ادعای غیرآکادمیک فردی که تحصیلاتش هیچ ارتباطی به زیست‌شناسی ندارد، در معرض تهدید و تجاری‌شدن صادرات عناصر معدنی قرار بگیرند.